​4.  Το  πουκάμισο:   Πάνω  από   το  μπλουζάκι  ο  αρματωμένος  φοράει το  φαρδυμάνικο λευκό πουκάμισο ή κάμσο. Οι  αρματωμένοι  συνηθίζουν  να γυρίζουν  τα  μανίκια  και  να  τα  πιάνουν  με  παραμάνες   απ’  την  κορυφή  του  ώμου αρματωμένου.     
    5.  Η  φουστανέλα:  Η  φουστανέλα αποτελείται  από  δύο  φύλλα  και  κάθε  φύλλο από  σαράντα  περίπου  μάνες  δηλ.  διακόσια  σαράντα  λαγγιόλια, σύνολο  τετρακόσια  ογδόντα και  φτάνει μέχρι  το  γόνατο (έχει  μάκρος  όσο  δύο  πιθαμές). Τα   φύλλα  φοριούνται  το  ένα  μπρος  και  το  άλλο  πίσω  και  ενώνονται  στα  πλάγια  της  μέσης   με  κουμπιά  ή  σιδερένιες  κόπιτσες
    6.  Το  γελέκι  ή  γιλέκο:  Πάνω  από  το  πουκάμισο   φορούν  το  γιλέκο,  χωρίς  τα  ριχτά  μανίκια  πίσω.  Παλιότερα  χρησιμοποιούσαν  δύο  ειδών  γιλέκα:  Το  ανοιχτό  (μπροστά)  και  το  σταυρωτό.  Φτιάχνεται  από  μαύρο  ή  μπλε  μάλλινο  δίμιτο  ύφασμα  ή  από  ύφασμα  ευρωπαϊκό,  την  τσόχα .
    7.  Η  σκούφια:  Κατασκευάζεται   από  μαύρο  μεταξωτό  ύφασμα  (ατλάζι). Ο   γύρος  στολίζεται  με  μεταξωτά  μαύρα  ή  χρυσά  χάρτσια  που  ράβονται  με  μπερσίμι.
    8.  Τα  τσαρούχια:  Είναι  μαύρα  με  μεγάλη  φούντα  στη  μύτη.
    9.  Το  σελάχι:  Το  σελάχι,  μια  θήκη  από  δέρμα  ή  από από  χοντρό  χαρτόνι  ντυμένο  με  πανί  δίμιτο  ή  χοντρό  βελούδο,  μπαίνει  στη  μέση  πάνω  από  τη  φουστανέλα  και  συγκρατείται  από  πλατειά  δερμάτινη  ζώνη  που  δένεται  πίσω  στη  μέση.
   10.   Τα  μαντίλια:  Οι  αρματωμένοι χρησιμοποιούν πέντε - έξι   μεταξομάντιλα. Το  ένα  από  αυτά  το δένουν  στο  λαιμό  και  τα  υπόλοιπα  τα  στερεώνουν  στο  σελάχι.
   11.  Η  καπνοσακούλα:  Παλιότερα  απαραίτητο  εφόδιο  κάθε  αρματωμένου  ήταν  και μια βελούδινη χρυσοκέντημένη καπνοσακούλα,  που  την  κρεμούσαν  από  τη  μέση  στη  δεξιά   μεριά. 

β.  Τα  τσαπράζια

   Τσαπράζια  λέγονται  τα  ασημένια  κοσμήματα  της  φορεσιάς. Σήμερα έχουν  αντικατασταθεί  από  μπρούντζινα  επιχρυσωμένα.  Αυτά  είναι :
    1. Το   σταυρωτό  κιουστέκι:  Είναι  ιδιότυπο  αλυσιδωτό  και  πολύπλοκο  εξάρτημα  της  φορεσιάς. Αποτελείται  από  μια  τετράγωνη  ή  στρογγυλή  πλάκα  στο  κέντρο  και  τέσσερις  τριγωνικές  πλάκες  στις  άκρες.  Στερεώνεται  χιαστί  στο στήθος του  αρματωμένου. 
    2. Η  ασ(η)μοσουγιά  ή  σουγιά:  Είναι  και  αυτό  ένα  ιδιότυπο  αλυσιδωτό  εξάρτημα  που  κρέμεται  πάνω  από  τη  φουστανέλα Αρχικά ήταν μια  αρβανίτικη ασημοσουγιά,  που  την  κρεμούσαν  στο  αριστερό  πλάι  με  ασημένια  αλυσίδα  και  την  έμπηγαν  στο  σελάχι. Με  τον  καιρό  όμως αντικαταστάθηκε  από το  συγκερκιμένο  κόσμημα,  το  οποίο  όμως  κράτησε  την   παλιά  ονομασία,  Ασημοσουγιά. Οι  αρματωμένοι  χρησιμοποιούν  δύο  τέτοιες  σουγιές. Η  μία  σκεπάζει  το  μπροστινό  μέρος  της  φουστανέλας  και η  άλλη το  πίσω.
   3.  Το  φυσεκλίκι :  Έχει  σχήμα  τριγωνικό,   φτιαγμένο  από  δερμάτινες  λουρίδες,  που  καταλήγει  σε   μια  ασημένια  παλάσκα.
   4.  Οι   παλάσκες:  Αυτές  στερεώνονται   από  τη  ζώνη  του  σελαχιού  στο  πίσω  μέρος.
   5.  Το  χαϊμαλί  (το  φυλαχτό ):  Ήταν  μια θήκη,  όπου έκλεινε μέσα   κάθε  λογής  φυλαχτικά  και  το  κρεμούσαν  με  αλυσίδα  από  το  λαιμό και  έπεφτε  προς  τα  αριστερά  του  στήθους  πάνω  περίπου  από  την  καρδιά.
   6.  Τα  τσαρουχοθήλυκα  ή  τσαρουχοτοκάδες:  Ήταν   οι  κεντημένες  πόρπες  των  τσαρουχιών.
   7.  Η  ασημένια  πισώπλακα:  Ήταν  μια  ασημένια  πλάκα  που  την  κρεμούσαν  οι  αρματωμένοι  στην  πλάτη  του  γιλέκου,  στη  μέση και  έφτανε  μέχρι  τη  βάση  του.
  8. Τα  γονατάρια:  Ήταν  ασημένιες  φλωροκαπνισμένες  κοίλες   θήκες (γαντζούδια), που  έμπαιναν  μπροστά  στα  γόνατα.
   9.  Τα  δαχτυλίδια.: Πέρα  από  το  στολισμό  της  φορεσιάς, οι  αρματωμένοι  στόλιζαν  και  τα  δάχτυλα  των  χεριών  τους  με  φανταχτερά  δαχτυλίδια.Με  τον  καιρό  από  τα  παραπάνω  κοσμήματα  της  φορεσιάς  έπαψαν  να  χρησιμοποιούνται  οι  παλάσκες,  το  χαϊμαλί,  οι  τσαρουχοτοκάδες,  τα γονατάρια και  τα  τελευταία  χρόνια  τα  δαχτυλίδια.  

γ.  Τα  άρματα

    Το  καμάρι  του  αρματωμένου   είναι  τα  άρματά  του,  που  είναι  τα  εξής:
    1.  Tα  ασημοκούμπουρα
    2. Το  χαρμπί  ή  μασάκι: Είναι  ασημένια  μυτερή  βέργα  και  με  το  κυλινδρικό  θηκάρι  του  χρησίμευε  στο  γέμισμα  της  πιστόλας
   3. Η  κάμα: Μαχαίρι  με  κόψεις  κι  από  τις  δυο  μεριές. Ο  γενικός  αυτός  οπλισμός  συμπληρώνεται  με  λογής  μαχαίρια   των  οποίων  οι  φανταχτερές  λαβές  εξέχουν  από  το  σελάχι  για  εντυπωσιασμό.
   4.  Το  γιαταγάνι
   5.  Η  πάλα
   6.  Το  καριοφίλι

     Πηγή: Από το βιβλίο του Γ.Χ.Κομζιά, ‘’Το πανηγύρι της Αγι’ – Αγάθης‘’ , Αιτωλικό 1999